Hallo Lia,

Je had me daarvoor al gewaarschuwd, maar ik geloof inderdaad dat we – nog maar een weekje op weg – nu al gehackt zijn! Zo wezen collega’s me erop dat er in het stukje “De keizer des baards” onbetamelijke dingen staan die onmogelijk van mij kunnen zijn. Geen idee wie er achter zit! Eerder deze zomer was er al dat gedoe met de vakantiegroet per e-mail van onze collegevoorzitster. En nu ik de digitale vakantiegroeten van onze andere universitaire bestuurders er nog eens op nalees, zie ik nog veel meer tekenen dat we de authenticiteit van deze berichten ernstig moeten betwijfelen. Zo zegt Thomas bijvoorbeeld dat hij zo “trots” op ons is. Kunnen zijn woorden niet zijn! Mama was trots op ons toen we vier waren, papa misschien ook, maar onze departementsvoorzitter nu we over de vijftig zijn?

En wat de te denken van dat vakantiemailtje van onze decaan, waarin hij ons toewenst dat we goed uitgerust raken opdat we de komende bezuinigingen goed kunnen verdragen? Dat moet toch een grote grap zijn van de ondernemingsraad of zoiets?

Dit laatste geval toont mijns inziens ook aan dat het niet alleen een kwestie is van een bestuurder die een ghostwriter of PR-afdeling heeft ingeschakeld. Voor zover ik die mensen ken, behoeden die je juist voor dit soort valkuilen. Neen, het wijst erop dat we op grote schaal gehackt worden. We hadden het kunnen weten. Waarom zou het ophouden bij die talloze berichten van financiële instellingen die we wél direct als onecht herkennen? Hadden we daaruit niet direct moeten concluderen dat er ook mensen kunnen zijn die dat inbreken slimmer aanpakken en in andere omstandigheden?

Of Fred werkelijk Fred is en Lia Lia: we zullen het dus nooit weten. Eeuwen na Willem die Madocke maecte zijn we geen centimeter opgeschoten. Stoppen dan maar? Kom nou, dat deed Willem toch ook niet. Of toch wel?

Met groet, Fred